EGRESIÚNE s.f. (Liv.) Ieșire. [< lat. egressio]. substantiv femininegresiune
egresiune substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | egresiune | egresiunea |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | egresiuni | egresiunii |
plural | — | — |