DOCÉTIC, -Ă adj. Referitor la docetism. // s.m. și f. Adept al docetismului. [< fr. docétique]. adjectivdocetic
docetic adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | docetic | doceticul | docetică | docetica |
plural | docetici | doceticii | docetice | doceticele | |
genitiv-dativ | singular | docetic | doceticului | docetice | doceticei |
plural | docetici | doceticilor | docetice | doceticelor |