dilíu, adj. – 1. Nebun. 2. Năuc, zăpăcit. – Din tc. deli (MDA). adjectivdiliu
*dilíu (nebun) (fam.) adj. m., s. m.; adj. f., s. f. dilíe; pl. m. și f. dilíi, art. m. dilíii (-li-ii) adjectivdiliu
diliu adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | diliu | diliul | dilie | dilia |
plural | dilii | diliii | dilii | diliile | |
genitiv-dativ | singular | diliu | diliului | dilii | diliei |
plural | dilii | diliilor | dilii | diliilor |