DILECȚIÚNE s. f. dragoste tandră și pură. (< fr. dilection, lat. dilectio) substantiv feminindilecțiune
dilecțiune | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | dilecțiune | dilecțiunea |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | dilecțiuni | dilecțiunii |
plural | — | — |