DEFECTUOZITÁTE s.f. (Rar) Defect, imperfecțiune; stare de defecțiune. [Cf. fr. defectuosité]. substantiv feminindefectuozitate
DEFECTUOZITÁTE s. f. defect, imperfecțiune; stare de defecțiune (2). (< fr. défectuosité) substantiv feminindefectuozitate
*defectuozitáte f. (mlat. defectuósitas, -átis). Starea lucruluĭ cu defecte. substantiv feminindefectuozitate
defectuozitáte (rar) (-tu-o-) s. f., g.-d. art. defectuozitắții; pl. defectuozitắți substantiv feminindefectuozitate
defectuozitate f. stare defectuoasă. substantiv feminindefectuozitate
DEFECTUOZITÁTE, defectuozități, s. f. (Rar) Stare a ceea ce este defectuos, stare de defecțiune; defect. [Pr.: -tu-o-] – Din fr. défectuosité, lat. defectuositas, -atis. substantiv feminindefectuozitate
DEFECTUOZITÁTE, defectuozități, s. f. (Rar) Stare defectuoasă. – Pronunțat: -tu-o-. substantiv feminindefectuozitate
defectuozitate substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | defectuozitate | defectuozitatea |
plural | defectuozități | defectuozitățile | |
genitiv-dativ | singular | defectuozități | defectuozității |
plural | defectuozități | defectuozităților |