DAMASCHINÁRE s.f. Acțiunea de a damaschina și rezultatul ei; damaschinaj. [Pl. -nări. / < damaschina]. substantiv feminindamaschinare
DAMASCHINÁRE, damaschinări, s. f. (Rar) Acțiunea de a damaschina și rezultatul ei. – V. damaschina. substantiv feminindamaschinare
DAMASCHINÁ vb. I. tr. (Rar) 1. A îmbrăca în damasc. 2. A încrusta în oțel sau în fier firicele de aur sau de argint. [< fr. damasquiner]. verb tranzitivdamaschina
DAMASCHINÁ vb. tr. 1. a îmbrăca în damasc. 2. a încrusta în oțel, în fier, fildeș sau os firicele de aur sau de argint. (< fr. damasquiner) verb tranzitivdamaschina
damaschiná (a ~) (rar) vb., ind. prez. 3 damaschineáză verb tranzitivdamaschina
DAMASCHINÁ, damaschinez, vb. I. Tranz. 1. A îmbrăca în damasc. 2. A incrusta, într-un obiect de metal sau de fildeș, firicele de aur sau de argint. – Din fr. damasquiner. verb tranzitivdamaschina
*damaschinéz v. tr. (d. ngr. damaskinós, de Damasc). Lucrez cu niște dungĭ particulare și cu niște vine de aur saŭ de argint în fer saŭ în oțel, cum se lucra odinioară la Damasc (Se zice și de stofele care prezentă asemenea aspect, ca damasca). Sabie damaschinată saŭ de Damasc, de oțel foarte fin. verb tranzitivdamaschinez
damaschinare substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | damaschinare | damaschinarea |
plural | damaschinări | damaschinările | |
genitiv-dativ | singular | damaschinări | damaschinării |
plural | damaschinări | damaschinărilor |