cuminicarisi | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)cuminicarisi | cuminicarisire | cuminicarisit | cuminicarisind | singular | plural | ||
cuminicarisind | cuminicarisiți | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | cuminicarisesc | (să)cuminicarisesc | cuminicariseam | cuminicarisii | cuminicarisisem | |
a II-a (tu) | cuminicarisești | (să)cuminicarisești | cuminicariseai | cuminicarisiși | cuminicarisiseși | ||
a III-a (el, ea) | cuminicarisește | (să)cuminicariseai | cuminicarisea | cuminicarisi | cuminicarisise | ||
plural | I (noi) | cuminicarisim | (să)cuminicarisim | cuminicariseam | cuminicarisirăm | cuminicarisiserăm | |
a II-a (voi) | cuminicarisiți | (să)cuminicarisiți | cuminicariseați | cuminicarisirăți | cuminicarisiserăți | ||
a III-a (ei, ele) | cuminicarisesc | (să)cuminicarisească | cuminicariseau | cuminicarisiră | cuminicarisiseră |