COMPREHENSÍV, -Ă, comprehensivi, -e, adj. (Livr.) Care înțelege repede și just; inteligent, pătrunzător. – Din fr. compréhensif, lat. comprehensivus. adjectivcomprehensiv
COMPREHENSÍV, -Ă adj. Care înțelege ușor și just; inteligent, deștept, vioi, ager, pătrunzător. [Cf. fr. compréhensif, lat. comprehensivus]. adjectivcomprehensiv
COMPREHENSÍV, -Ă adj. 1. care înțelege repede și just; inteligent, ager, pătrunzător. 2. înțelegător, binevoitor. (< fr. compréhensif, lat. comprehensivus) adjectivcomprehensiv
*comprehensív, -ă adj. (lat. comprehensivus). Care cuprinde saŭ prinde multe: ideĭe, minte comprehensivă. adjectivcomprehensiv
comprehensív (livr.) adj. m., pl. comprehensívi; f. comprehensívă, pl. comprehensíve adjectivcomprehensiv
comprehensiv a. care îmbrățișează, care coprinde multe: spirit comprehensiv. adjectivcomprehensiv
COMPREHENSÍV, -Ă, comprehensivi, -e, adj. (Franțuzism) Care înțelege repede și just; inteligent, pătrunzător. Minte comprehensivă. adjectivcomprehensiv
COMPREHENSÍV, -Ă, comprehensivi, -e, adj. Care înțelege repede și corect; inteligent, pătrunzător. – Din fr. compréhensif, lat. comprehensivus. adjectivcomprehensiv
comprehensiv adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | comprehensiv | comprehensivul | comprehensivă | comprehensiva |
plural | comprehensivi | comprehensivii | comprehensive | comprehensivele | |
genitiv-dativ | singular | comprehensiv | comprehensivului | comprehensive | comprehensivei |
plural | comprehensivi | comprehensivilor | comprehensive | comprehensivelor |