ciumecărie, ciumecării s. f. păcăleală; înșelătorie. substantiv femininciumecărie
ciumecărie | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | ciumecărie | ciumecăria |
plural | ciumecării | ciumecăriile | |
genitiv-dativ | singular | ciumecării | ciumecăriei |
plural | ciumecării | ciumecăriilor |