ciomăgár s. m., pl. ciomăgári substantiv masculinciomăgar
CIOMĂGÁR, ciomăgari, s. m. Ciomăgaș. substantiv masculinciomăgar
ciomăgar | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | ciomăgar | ciomăgarul |
plural | ciomăgari | ciomăgarii | |
genitiv-dativ | singular | ciomăgar | ciomăgarului |
plural | ciomăgari | ciomăgarilor |