carditor, carditori s. m. 1. hoț. 2. bătăuș. substantiv masculincarditor
carditor substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | carditor | carditorul |
plural | carditori | carditorii | |
genitiv-dativ | singular | carditor | carditorului |
plural | carditori | carditorilor |