BURÁJ s.n. Burare. [< fr. bourrage]. substantiv neutruburaj
BURÁJ s. n. burare. (< fr. bourrage) substantiv neutruburaj
buráj s. n. substantiv neutruburaj
BURÁJ s. n. Burare. – Din fr. bourrage. substantiv neutruburaj
buraj substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | buraj | burajul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | buraj | burajului |
plural | — | — |