BRASÁ vb. I. v. brața. verb tranzitivbrasa
BRASÁ vb. tr. a amesteca agitând puternic. (< fr. brasser) verb tranzitivbrasa
brasa verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)brasa | brasare | brasat | brasând | singular | plural | ||
brasând | brasați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | brasez | (să)brasez | brasam | brasai | brasasem | |
a II-a (tu) | brasezi | (să)brasezi | brasai | brasași | brasaseși | ||
a III-a (el, ea) | brasează | (să)brasai | brasa | brasă | brasase | ||
plural | I (noi) | brasăm | (să)brasăm | brasam | brasarăm | brasaserăm | |
a II-a (voi) | brasați | (să)brasați | brasați | brasarăți | brasaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | brasează | (să)braseze | brasau | brasară | brasaseră |