BOLNĂVÍ vb. IV. v. îmbolnăvi. verbbolnăvi
BOLNĂVÍ, bolnăvesc, vb. IV. Refl. (Pop.) A se îmbolnăvi. – Din bolnav. verbbolnăvi
BOLNĂVÍ vb. IV v. îmbolnăvi. verbbolnăvi
bolnăvésc V. îmbolnăvesc. verbbolnăvesc
îmbolnăvésc v. tr. Fac bolnav. V. refl. Devin bolnav. – În nord boln-. verbîmbolnăvesc
bolnăvire | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | bolnăvire | bolnăvirea |
plural | bolnăviri | bolnăvirile | |
genitiv-dativ | singular | bolnăviri | bolnăvirii |
plural | bolnăviri | bolnăvirilor |