BLAST s.m. Parte a embrionului, care se dezvoltă după germinare. // Element secund de compunere savantă cu semnificația „(referitor la) germen”. [< fr. blaste, cf. gr. blastos – germen]. substantiv masculinblast
BLAST1 s. m. parte a embrionului care se dezvoltă după germinare. (< fr. blaste) substantiv masculinblast
BLAST2(O)-, -BLÁST elem. „germen”, „embrion”. (< fr. blasti/o/-, -blaste, cf. gr. blastos) substantiv masculinblast
blast substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | blast | blastul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | blast | blastului |
plural | — | — |