BALADÍN s.m. (Liv.) Saltimbanc, comediant, bufon, paiață (în vechiul teatru francez). [< fr. baladin, cf. v.fr. baller – a dansa]. substantiv masculin și femininbaladin
BALADÍN, -Ă s. m. f. (în vechiul teatru francez) saltimbanc, comediant, bufon. (< fr. baladin) substantiv masculin și femininbaladin
*baladín m. (fr. baladin, pv. baladin, d. balar, a dansa). Farsor, bufon. substantiv masculin și femininbaladin
baladín (livr.) s. m., pl. baladíni substantiv masculin și femininbaladin
baladin m. comediant, farsor: am adunat în juru-i poeți și baladini AL. substantiv masculin și femininbaladin
BALADÍN, -Ă, baladini, -e, s. m. și f. (Franțuzism învechit) Bufon, măscărici; p. e x t. comedian. V. paiață, saltimbanc. Aceasta e o comediană, o fată de teatru, o baladină, cum ne ziceți. NEGRUZZI, S. III 446. substantiv masculin și femininbaladin
baladínă (livr.) s. f., g.-d. art. baladínei; pl. baladíne substantiv masculin și femininbaladină
baladin substantiv masculin și feminin | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | baladin | baladinul | baladină | baladina |
plural | baladini | baladinii | baladine | baladinele | |
genitiv-dativ | singular | baladin | baladinului | baladine | baladinei |
plural | baladini | baladinilor | baladine | baladinelor |