bagagiu, bagagii, s. m. om isteț / descurcăreț substantiv masculinbagagiu
bagagiu substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | bagagiu | bagagiul |
plural | bagagii | bagagiii | |
genitiv-dativ | singular | bagagiu | bagagiului |
plural | bagagii | bagagiilor |