ARHAIZÁ vb. I. tr. (Rar) A da un caracter învechit, arhaic limbii, stilului etc. [< arha(ic) + -iza]. verb tranzitivarhaiza
ARHAIZÁ vb. tr. a da un caracter arhaic limbii, stilului etc. (< fr. archaïser) verb tranzitivarhaiza
ARHAIZÁ, arhaizez, vb. I. Tranz. (Rar) A da un aspect arhaic limbii, stilului etc. prin folosirea unor elemente lingvistice vechi. – Din arhaic. verb tranzitivarhaiza
arhaizá (a ~) (rar) (-ha-i-) vb., ind. prez. 3 arhaizeáză verb tranzitivarhaiza
ARHAIZÁ, arhaizez, vb. I. Tranz. (Rar) A da aspect arhaic (stilului, limbii etc.). [Pr.: -ha-i-] – Din arhaic. verb tranzitivarhaiza
ARHAIZÁ, arhaizez, vb. I. T r a n z. (Rar) A da un aspect arhaic limbii, stilului etc., prin folosirea unor elemente lingvistice învechite. verb tranzitivarhaiza
*arhaizéz v. tr. (vgr. arhaĭzo). Dau aparență de lucru vechĭ. verb tranzitivarhaizez
arhaiza verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)arhaiza | arhaizare | arhaizat | arhaizând | singular | plural | ||
arhaizând | arhaizați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | arhaizez | (să)arhaizez | arhaizam | arhaizai | arhaizasem | |
a II-a (tu) | arhaizezi | (să)arhaizezi | arhaizai | arhaizași | arhaizaseși | ||
a III-a (el, ea) | arhaizează | (să)arhaizai | arhaiza | arhaiză | arhaizase | ||
plural | I (noi) | arhaizăm | (să)arhaizăm | arhaizam | arhaizarăm | arhaizaserăm | |
a II-a (voi) | arhaizați | (să)arhaizați | arhaizați | arhaizarăți | arhaizaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | arhaizează | (să)arhaizeze | arhaizau | arhaizară | arhaizaseră |