arcalíŭ m. (turc. arkaly). L. V. Protejat. substantiv masculinarcaliŭ
arcaliu substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | arcaliu | arcaliul |
plural | arcalii | arcaliii | |
genitiv-dativ | singular | arcaliu | arcaliului |
plural | arcalii | arcaliilor |