amonitíde s.n. pl. Ordin de cefalopode fosile: amoniții, ceratiții și goniatiții. (< fr. ammonitidés) substantiv neutruamonitide
amonitide substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | amonitide | amonitidele |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | amonitide | amonitidelor |
plural | — | — |