AGROTEHNICIÁN, -Ă s.m. și f. Specialist în agrotehnică. [Pron. -ci-an, pl. -ieni, -iene. / < agrotehnică + -ian]. substantiv masculin și femininagrotehnician
AGROTEHNICIÁN, -Ă s. m. f. specialist în agrotehnică. (< agrotehnică + -ian) substantiv masculin și femininagrotehnician
AGROTEHNICIÁN, agrotehnicieni, s. m. Specialist în agrotehnică. [Pr.: -ci-an] – Din agro- + tehnician. substantiv masculin și femininagrotehnician
agrotehnicián (a-gro-, -ci-an) s. m., pl. agrotehniciéni (-ci-eni) substantiv masculin și femininagrotehnician
AGROTEHNICIÁN, -Ă, agrotehnicieni, -e, s. m. și f. Specialist în agrotehnică (1). [Pr.: -ci-an] – Agro- + tehnician (după rus. agrotehnik). substantiv masculin și femininagrotehnician
AGROTEHNICIÁN, agrotehnicieni, s. m. Specialist (de obicei agronom) în agrotehnică. - Pronunțat: -ci-an. substantiv masculin și femininagrotehnician
agrotehniciánă (a-gro-, -ci-a-) s. f., g.-d. art. agrotehniciénei (-ci-e-); pl. agrotehniciéne substantiv masculin și femininagrotehniciană
agrotehnician substantiv masculin și feminin | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | agrotehnician | agrotehnicianul | agrotehniciană | agrotehniciana |
plural | agrotehnicieni | agrotehnicienii | agrotehniciene | agrotehnicienele | |
genitiv-dativ | singular | agrotehnician | agrotehnicianului | agrotehniciene | agrotehnicienei |
plural | agrotehnicieni | agrotehnicienilor | agrotehniciene | agrotehnicienelor |