ADULÁȚIE s.f. Lingușire, flatare, adulare. [Gen. -iei, var. adulațiune s.f. / cf. fr. adulation, lat. adulatio]. substantiv femininadulație
ADULÁȚIE s. f. adulare. (< fr. adulation, lat. adulatio) substantiv femininadulație
aduláție (-ți-e) s. f., art. aduláția (-ți-a), g.-d. art. aduláției; pl. aduláții, art. aduláțiile (-ți-i-) substantiv femininadulație
ADULÁȚIE, adulații, s. f. Adulare. – Din fr. adulation, lat. adulatio. substantiv femininadulație
*adulațiúne f. (lat. adulátio, -ónis). Lingușire. – Și -áție. substantiv femininadulațiune
adulație | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | adulație | adulația |
plural | adulații | adulațiile | |
genitiv-dativ | singular | adulații | adulației |
plural | adulații | adulațiilor |