ABSURDITÁTE s.f. Însușirea de a fi absurd; lucru, idee absurdă; prostie, inepție. V. aberație. [Cf. fr. absurdité, lat. absurditas]. substantiv femininabsurditate
ABSURDITÁTE, absurdități, s. f. Caracterul a ceea ce e absurd; lucru, idee, concepție absurdă; prostie. – Fr. absurdité (lat. lit. absurditas). substantiv femininabsurditate
*absurditáte f. (lat. absúrditas, -átis). Caracteru de a fi absurd. Lucru absurd. substantiv femininabsurditate
absurditáte s. f., g.-d. art. absurditắții; pl. absurditắți substantiv femininabsurditate
absurditate f. calitatea celui absurd și însuș lucrul absurd. substantiv femininabsurditate
ABSURDITÁTE, absurdități, s. f. Caracterul a ceea ce este absurd (1); lucru, idee, concepție absurdă; prostie, inepție. – Din fr. absurdité, lat. absurditas, -atis. substantiv femininabsurditate
ABSURDITÁTE, absurdități, s. f. Însușirea de a fi absurd; lucru, idee, concepție absurdă; prostie, inepție. V. a b e r a ț i e. substantiv femininabsurditate
absurditate substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | absurditate | absurditatea |
plural | absurdități | absurditățile | |
genitiv-dativ | singular | absurdități | absurdității |
plural | absurdități | absurdităților |